1Aja mèri marang wong ala,
lan aja sesrawungan karo wong kuwi;
2awit atiné tansah ngréka-ngréka arep nglarani,
lan lambéné ngomongké bab kasangsarané.
3Karo kawityaksanan omah kuwi diedekaké,
lan dikuwatké karo kapinteran;
4lan karo kapinteran kamar-kamaré pada diisèni,
banda werna-werna sing larang regané lan sing nyenengké.
5Wong wityaksana kuwi kuwat,
wong sing nduwé kaweruh ya luwih kuwat.
6Awit mung karo rantyaman enggonmu bisa ngluruk perang,
lan kemenangan kuwi gumantung okèhé wong sing dadi juru rembuk.
7Kawityaksanan kuwi keduwuren kanggo wong bodo,
mulané ing gapura ora mbukak tutuké.
8Sapa sing tansah ngrantyam sing ala,
bakal diarani tukang ngapusi.
9Mikir kebodoan kuwi ndadèkké dosa,
lan wong seneng memoyok kuwi ala kanggo manungsa.
10Yèn ing dina kangèlan atimu semplak,
kuwi nyatakké kurangé kekuwatanmu.
11Wong sing diglandang arep dipatèni kuwi slametna,
lan sing gloyoran marani panggonan penyembelèhan, kuwi slametna.
12Yèn kowé omong: “Perkara kuwi aku ora ngerti tenan!”
Gusti Allah sing nguji ati apa ora ngerti ing sejatiné?
Apa Panjenengané sing njaga nyawamu kuwi ora ngerti,
lan mbales marang manungsa miturut penggawéné?
13Hé anakku, mangana madu, awit kuwi betyik,
lan rembesé madu kuwi legi rasané ing tyetakmu.
14Ngertènana, kaya mengkono rasané kawityaksanan kanggo nyawamu,
yèn kok temu sing kok arep-arep ing dina mburiné,
lan pengarep-arepmu ora bakal ilang.
15Aja ngintyeng panggonané wong bener kaya mlakuné wong duraka,
aja ngrusak omahé.
16Awit wong bener kuwi tiba dibalèni kaping pitu, mesti ngadek menèh,
nanging wong duraka bakal ambruk ing sak njeruhné tyilaka.
17Yèn mungsuhmu tiba, aja bungah,
lan yèn dèkné kejlungup aja bungah-bungah atimu,
18supaya GUSTI ora weruh lan nganggep ala,
terus nyingkirké bebenduné sangka wong mau.
19Aja nesoni marang wong sing nindakké sing ala,
aja mèri marang wong duraka.
20Awit ora ana pengarep-arep kanggo wong ala,
dimaré wong duraka kuwi bakal mati.
21Hé anakku, wedia lan trésnaa marang GUSTI lan marang ratu,
aja mbruntak marang loro-loroné.
22Awit dadakan waé pada nekakké kasangsarané,
lan sapa ngerti leburé, sing ditekakké karo loro-loroné?
23Iki ya wulang bebasan panemuné para wityaksana,
nyawang wong ing pengadilan kuwi ora apik.
24Sapa sing ngomong marang wong duraka: “Kowé ora salah,”
kuwi bakal disepatani karo para bangsa, lan disepatani karo para taleré bangsa.
25Nanging sing ngekèki pepéling bakal nemu kabekjan,
lan bakal olèh berkah.
26Sapa sing nyauri karo titis,
kuwi nyutyup lambé.
27Penggawéanmu ing njaba rampungna,
lan tyawisna kebonanmu,
sakwisé kuwi terus ngedekna omahmu.
28Aja dadi seksi kanggo pepadamu tanpa sebab,
lan ngapusi karo lambému.
29Aja nduwé tembung: “Kaya sing dadi penggawéné wong kuwi marang aku, ya kaya mengkono bakal tak tindakké marang wong mau.
Aku mbales marang wong miturut penggawéné.”
30Aku ngliwati tegalané wong males,
lan ing kebon angguré wong sing tanpa pikiran.
31Lah kabèh kuwi kebak ketukulan eri,
lemahé ketukulan karo eri,
lan témboké wis ambruk.
32Aku weruh terus njupuk piwulangé,
aku weruh terus olèh wulangan.
33“Turu sedilut engkas, ngantuk sedilut engkas,
nekuk tangan sedilut engkas arep neruské lèyèh-lèyèh,”
34terus katekan mlarat, kaya wong sing nyerang,
katekan kekurangan, kaya wong sing nganggo gaman.
