1Kaya tibané salju ing waktu panas lan tibané udan ing waktu panèn,
kaya mengkono wong bodo ora pantes dihurmati.
2Kaya manuk emprit mabur bablas, utawa kaya manuk sriti mabur,
ya mengkono sepata-sepata sing tanpa guna ora bakal mempan.
3Petyut kuwi kanggo jaran, kendali kanggo kimar,
lan gebuk kanggo gegeré wong bodo.
4Enggonmu nyauri marang wong bodo aja miturut kabodoané,
supaya kowé déwé aja dadi pada karo wong kuwi.
5Enggonmu nyauri marang wong bodo kudu kaya kabodoané,
supaya wong kuwi aja rumangsa pinter.
6Sapa sing kongkonan wong bodo,
kuwi ngetok sikilé déwé lan ngombé tyilaka.
7Wulang bebasan ing tutuké wong bodo,
kuwi kaya sèngklèhé sikilé wong lumpuh.
8Kaya watu sing ketalènan bandil,
ya kaya mengkono wong sing ngurmati wong bodo.
9Wulang bebasan ing tutuké wong bodo,
kuwi kaya waé eri sing mantyep ing tangané wong mendem.
10Sapa sing mburuhké marang wong bodo lan wong sing mbeneri liwat,
kuwi kaya wong manah sing natoni saben wong.
11Kaya asu sing mbalèni utah-utahané,
kaya mengkono wong bodo enggoné mbolan-mbalèni kabodoané.
12Yèn kowé weruh wong sing rumangsa pinter,
pengarep-arepé wong bodo luwih okèh tenimbangané wong kuwi mau.
13Semauré wong males: “Ing dalan ana singa,
ana singa ing dalan!”
14Kaya tutupé lawang mingar-minger karo èngsèlé,
kaya mengkono wong males ing peturoné.
15Wong males nyelupké tangané ing mangkok,
awit sangka keselé ora bisa mbalèkké ing tutuké.
16Wong males rumangsa pinter,
ngungkuli wong pitu sing titis semauré.
17Sapa sing nyampuri perkara paduné wong liyané,
kuwi kaya wong sing nyandak kupingé asu sing ijik liwat.
18Kaya wong edan sing ngetyulké
panah geni, panah lan pati,
19ya kaya mengkono wong sing ora jujur marang sak pepadané,
lan ngomong: “Aku mung gegujon waé.”
20Yèn kayuné entèk, geni mati,
yèn si tukang seneng ngarani ala ora ana, tukaran sirep.
21Kaya areng kanggo mawa geni lan kayu kanggo geni,
mengkono uga kanggoné wong seneng padu, mung ndadèkké nemené tukaran.
22Tembungé si tukang seneng ngarani ala kuwi kaya panganan sing énak-énak,
sing terus mlebu ing telengé ati.
23Lambé alus karo ati sing ala,
kuwi kaya petyahan kwali sing dilapisi slaka.
24Wong sengit kuwi étok-étok karo lambéné,
nanging batiné meteng goroh.
25Aja ngandel senajan tembungé alus,
awit penggawéan duraka pitung werna ing atiné.
26Rasa sengit kuwi senajan ditutupi karo ngapus,
durakané bakal kebukak ing pasamuan.
27Sapa sing ngeduk juglangan bakal ketyemplung déwé,
lan sing ngglundungké watu, watuné bakal bali nibani awaké déwé.
28Ilat goroh sengit marang wong sing wis dadi kurbané,
lan tutuk lunyu nggawé karusakan.