1Wong duraka mblayu senajan ora ana sing ngoyak-oyak,
nanging wong bener rumangsa tentrem kaya singa nom.
2Awit sangka pambruntakan ing sakwijiné negara, okèh sing nyekel pangwasa,
senajan mengkono sangka anané wong sing nduwé pikiran lan kanggonan kaweruh, angger-angger tetep ana.
3Wong mlarat sing nindes wong mlarat,
kuwi kaya udan deres, nanging ora ngekèki rejeki.
4Para wong sing nyepèlèkké angger-angger, kuwi pada ngelem marang wong duraka,
nanging sing netepi angger-angger pada nglawan marang wong sing mengkono kuwi.
5Wong ala ora ngerti adil,
nanging wong sing nggolèki GUSTI kuwi ngerti samubarang.
6Betyik wong mlarat sing watekké resik,
tenimbangané wong lityik, senajan sugih.
7Sapa sing netepi angger-angger kuwi anak sing pinter,
nanging sing sesrawungan karo wong sing murka kuwi nggawé isiné bapaké.
8Sapa sing nambahi bandané karo ngeruk bati lan dianakké sak okèhé,
kuwi nglumpukké banda kanggo wong-wong sing melasi marang wong mlarat.
9Sapa sing ngénggokké kupingé emoh ngrungokké angger-angger,
pandongané njijiki kanggo Gusti.
10Sapa sing nasarké wong jujur ing dalan sing ala,
kuwi bakal dityemplungké ing juglangané déwé,
nanging wong sing resik atiné bakal olèh warisan kabekjan.
11Wong sugih rumangsa pinter,
nanging wong mlarat sing nduwé kaweruh ngerti sapa wong sugih mau.
12Yèn wong bener menang, okèh sing ngelem-elem,
nanging yèn wong duraka olèh pangwasa, okèh wong sing pada ndelik.
13Sapa sing ndelikké dosané ora bakal beja,
nanging sing ngakoni lan ninggalké kuwi olèh kawelasané Gusti.
14Rahayu wong sing tansah wedi lan ngajèni marang GUSTI,
nanging wong sing wangkot bakal tiba ing tyilaka.
15Kaya singa sing nggeruh utawa bruwang sing nubruk,
ya kaya mengkono kuwi wong duraka sing ngwasani rayat sing ringkih.
16Pemimpin sing tyupet pikirané kuwi abot penindesé,
nanging sing sengit marang bati sing ora sah kuwi dawa umuré.
17Wong sing nanggung getihé wong liyané,
kuwi bakal terus digawa mlayu tekan ing juglangan kubur.
Aja kok éman!
18Sapa sing mlakuné tanpa tyiri, kuwi bakal ditulungi,
nanging sing plintat-plintut bakal tiba ing juglangan.
19Wong sing ngolah lemahé bakal warek rejekiné,
nanging sing ngoyak sembarang sing tanpa guna kuwi bakal warek karo kemlaratan.
20Wong kena dipertyaya kuwi kalubèran berkah,
nanging wong sing kepéngin gelis sugih, ora bakal utyul sangka paukuman.
21Nyawang lan mbédakké wong kuwi ora betyik,
nanging ana wong sing nindakké panerak mung supaya olèh roti sak iris.
22Wong sing tyetil péngin gelis sugih,
lan ora weruh yèn bakal ngalami kekurangan.
23Sapa sing melèhké marang wong, kuwi pungkasané luwih disenengi,
tenimbangané sing nduwé ilat mung kanggo nggunggung.
24Sapa sing ngrampas duwèké bapak utawa ibuné,
lan nduwé pangira, yèn kuwi duduk panerak,
wong kuwi déwé dadi kantyané tukang ngrusak.
25Wong murka kuwi njalari tukaran,
nanging sapa sing pertyaya marang GUSTI kuwi nampani kalubèran.
26Sapa sing ngendelké atiné déwé kuwi wong bodo,
nanging wong sing mlakuné karo kawityaksanan bakal slamet.
27Sapa sing pawèh marang wong mlarat ora bakal kekurangan,
nanging sing nutupké mripaté bakal kena bebendu.
28Yèn wong duraka olèh pangwasa, wong okèh pada ndelik,
nanging yèn wong duraka entèk, para wong bener mundak okèh.
