Berkahé kawityaksanan
1Hé anakku, aja lali marang piwulangku,
lan atimu ngrumatana kabèh pituturku,
2awit umur dawa lan urip nganti tuwa,
uga katentreman bakal ditambahké marang kowé.
3Katrésnan lan kasetian supaya aja nganti ninggal kowé,
kuwi kalungna ing gulumu, tyateten ing atimu;
4nganti kowé olèh kawelasan lan dadi kajèn
ing ngarepé Gusti Allah lan ing ngarepé manungsa.
5Pertyayaa marang GUSTI karo sak kabèhé atimu,
lan aja njagakké marang pangertènmu déwé.
6Ing sak mlakumu ngakonana Panjenengané,
mesti Panjenengané bakal ngluruské dalanmu.
7Aja rumangsa pinter déwé,
wedia lan ngajènana marang GUSTI lan ngedohana sing ala,
8kuwi sing bakal maraské awakmu,
lan nyegeraké balung-balungmu.
9GUSTI luhurna karo bandamu
lan karo panènanmu pametuné pisanan;
10bakal lumbungmu dikebaki nganti lubèr,
lan peresanmu lubèr angguré.
11Hé anakku, aja nampik marang piwulangé GUSTI,
lan aja jelèh marang pepéling-pepélingé,
12awit GUSTI kuwi mulangi wong sing ditrésnani,
ya kaya bapak mulangi marang anak sing ditrésnani.
13Rahayu wong sing nampa kawityaksanan,
wong sing olèh kapinteran,
14awit olèh-olèhé kawityaksanan kuwi ngungkuli olèh-olèhé slaka,
lan pametuné ngungkuli emas.
15Ajiné ngungkuli diaman,
apa waé sing kok karepaké ora bisa madani.
16Tangané tengen nggegem umur dawa,
sing tangané kiwa nyekel kasugihan lan kehormatan.
17Dalané kuwi kebak kabekjan,
lan sak kabèhé dalané anané mung tentrem.
18Kuwi dadi wit panguripan kanggo wong sing pada nyekel
lan sing pada gondèlan kuwi diarani beja.
19Karo kawityaksanan GUSTI enggoné nelesi bumi,
lan enggoné netepké langit karo pangertèn,
20awit sangka pangertèné Gusti Allah, banyuné segara dipentyarké,
lan mendung nètèské ebun.
21Hé anakku, panimbang lan kawityaksanan aja nganti adoh sangka ngarepmu,
kuwi simpenen,
22kuwi bakal dadi uripé nyawamu,
lan kanggo kalung ing gulumu.
23Mlakumu ing dalanmu bakal slamet,
lan sikilmu ora bakal kesandung.
24Yèn kowé ngglétak, bakal ora kagèt,
nanging bisa lèyèh-lèyèh lan turu kepénak.
25Aja wedi marang sing nggegirisi sing tekané dadakan,
utawa marang karusakané wong duraka, yèn nekani.
26Awit GUSTI sing bakal dadi pengandelmu,
lan sing bakal njaga sikilmu supaya aja nganti kejiret.
Pitutur supaya nindakké kabetyikan
27Aja nggondèli kabetyikan marang wong sing pantes nampani,
sakjané kowé bisa nandangi kuwi.
28Kowé aja ngomong marang pepadamu: “Lungaa, lan balia,
sésuk bakal tak kèki,” sakjané waktu kuwi kowé nduwé apa sing dijaluk.
29Aja ngrantyam nggawé memala marang pepadamu,
awit enggoné manggon bareng karo kowé lan pertyaya marang kowé.
30Aja padu karo wong tanpa sebab;
yèn wongé ora nindakké sing ala marang kowé.
31Aja mèri marang wong sing duraka,
lan aja milih dalané, senajan mung siji waé sing kok pilih;
32awit wong sing mlaku nyasar kuwi ala kanggo GUSTI,
nanging karo wong sing temen sesrawungané raket.
33Omahé wong duraka kuwi kanggonan bebenduné GUSTI,
nanging panggonané wong bener diberkahi.
34Para wong memoyok, kuwi dipoyoki karo Panjenengané,
nanging para wong sing andap asor kuwi ditrésnani.
35Wong wityaksana bakal olèh warisan kehormatan,
nanging wong bodo bakal nampa pemoyok.