Wulang Bebasan 9

₁Kawityaksanan wis nggawé omahé,

lan wis ngedekké tyagaké pitu,

₂wis mbelèh kéwan-kéwan belèhan, wis nyampur angguré,

lan wis nyawiské suguhané.

₃Para abdiné wadon wis pada dipréntahké mbengok-mbengok

ing panggonan sing duwur ing kuta, bengokané:

₄“Sapa sing ora nduwé pengalaman, pada mrénéa,”

lan para wong sing tyupet pikirané, dipréntahké mengkéné:

₅“Hayuk pada mangana roti pawèh-Ku,

lan ngombéa anggur sing wis Tak tyampur;

₆ninggala kebodoan, supaya pada urip,

lan nuruta dalané pangertèn.”

₇Sapa sing mulangi wong sing seneng memoyok, kuwi nekakké pemoyok marang awaké déwé,

lan sapa sing melèhké wong duraka, olèh tyatyat.

₈Aja melèhké wong sing seneng memoyok, supaya kowé ora disengiti,

wong wityaksana kuwi welèhna, kowé bakal ditrésnani.

₉Wong wityaksana pituturana, nganti kawityaksanané mundak,

wong bener wulangna, nganti bakal mundak kaweruhé.

₁₀Wedi lan ngajèni marang GUSTI kuwi wiwitan kawityaksanan,

lan kenal marang sing Mahasutyi kuwi pangertèn.

₁₁Awit sangka Aku umurmu ditambahké,

lan taun-tauné uripmu ditambahi.

₁₂Yèn kowé wityaksana, kawityaksananmu kuwi kanggo kowé déwé,

lan yèn kowé seneng memoyok, kuwi kowé déwé sing bakal nanggung.

₁₃Wong wadon bodo kuwi tyriwis,

banget enggoné ora nduwé pengalaman lan ora nduwé isin.

₁₄Lungguh ing ngarepé lawangé omahé,

ing kursi ing panggonané sing duwur ing kuta,

₁₅lan wong sing pada mlaku liwat ing dalan,

sing jujur mlakuné pada diundang, omongé:

₁₆“Sapa sing ora nduwé pengalaman, kuwi pada mrénéa,”

lan wong sing tyupet pikirané kuwi diomongi:

₁₇“Banyu tyolongan kuwi legi,

lan roti sing dipangan karo ndelik-ndelik kuwi énak.”

₁₈Nanging wong sing tyupet ing pikiran mau ora weruh yèn ing kono panggonané roh-roh peteng

lan wong-wong sing diampérké wong wadon mau ing ndonyané wong mati.