Masmur 109

Duh Gusti Allah pujian kula, Panjenengan supaya aja meneng,

₂awit tutuké wong duraka karo tutuké wong goroh mangap marang kula,

lan kula diunèn-unèni karo ilat goroh,

₃kula diserang karo tembung-tembung sesengitan,

lan merangi tanpa sebab.

₄Kanggo balesané katrésnan kula pada musuhi kula,

nanging pada kula ndongakké,

₅kabetyikan kula diwales ala,

lan katrésnan kula kewales sengit.

₆“Angkaten wong duraka sing ngadili dèwèké

lan tukang nuntut ing sisih tengené.

₇Yèn diadili bèn metu dadi wong salah,

lan pandongané dadi dosa;

₈umuré bèn kélong,

pangkaté dijukuk karo wong liya;

₉anaké pada dadia lola,

lan bojoné dadia randa.

₁₀Anak-anaké ya bèn nglembara ora karuan lan ngemis,

lan ditundung sangka jugrukané omahé.

₁₁Sing nagih njikuki sembarang duwèké,

lan wong liya pada ngrebuta olèh-olèhé ngrekasané;

₁₂aja nganti tetep urip olèh katrésnan kawelasané wong,

lan aja nganti ana sing melasi marang anaké sing wis dadi lola;

₁₃turun-temuruné pada entèka,

lan jenengé dientèkké ing turun tyandaké,

₁₄alané para leluhuré diéling-éling ing ngarepé GUSTI,

lan dosané ibuné aja nganti dilebur,

₁₅ya bèn tansah dipikir karo GUSTI,

supaya pengéling-éling kanggo wong kuwi dientèkké sangka bumi,

₁₆awit ora éling nindakké katrésnan,

nanging ngoyak-oyak wong sing kasusahan lan mlarat

lan sing semplak atiné nganti pada nemoni pati.

₁₇Awit seneng ngutyapké sepata-sepata,

mila pada kenaa karo sepata-sepatané déwé;

awit ora seneng marang berkah, mila supaya berkah ya ngedohi sangka dèwèké.

₁₈Bebendu dienggo kaya klambiné,

mila ngresep ing awaké kaya banyu,

lan kaya lenga ing balungé,

₁₉ya dadia kaya sandangan sing dienggo,

lan sabuk sing tansah dienggo.

₂₀Kabèh kuwi dadia upahé, ganjarané GUSTI marang wong sing pada ndakwa kula,

lan sing pada ngèlèk-èlèkké kula.”

₂₁Nanging Panjenengan, duh GUSTI, Gusti kula,

Panjenengan supaya tumindak kanggo kula

awit sangka asma Panjenengan,

kula supaya Panjenengan tulungi awit sangka kawelasan Panjenengan sing betyik kuwi.

₂₂Kula ngalami sangsara lan kekurangan

lan ati kula dijojoh-jojoh ing batin kula,

₂₃kula ngilang kaya ayang-ayang sing mundak dawa,

kula dikebutké kaya walang.

₂₄Dengkul kula lemes awit enggèn kula pasa,

lan awak kula dadi kuru, kentèkan gajihé.

₂₅Kula wis dadi tyatyatané wong-wong kuwi,

saben weruh kula pada gèdèk-gèdèk.

₂₆Duh GUSTI, Gusti Allah kula,

kula supaya Panjenengan tulungi,

kula supaya Panjenengan tulungi, tyotyok karo kawelasan Panjenengan,

₂₇supaya pada weruh, yèn kuwi tangan Panjenengan,

mung Panjenengan, duh GUSTI, sing nindakké kuwi.

₂₈Ya bèn pada nyepatani, Panjenengan bakal mberkahi,

ya bèn mungsuh-mungsuh pada ngalami kisinan,

nanging abdi Panjenengan olèha kebungahan.

₂₉Wong sing pada nglawan kula supaya pada klambènan kisinan,

pada dikebaki karo kewirangan kaya nganggo jubah.

₃₀Banget enggonku arep maturkesuwun marang GUSTI karo tutukku,

lan Panjenengané arep tak luhurké ing sak tengahé wong okèh,

₃₁awit Gusti ngadek ing sak tengené wong ringkih,

arep ngluwari sangka para wong sing ngukum.