Masmur 115

₁Duh GUSTI, aja marang kita, aja marang kita,

mung marang asma Panjenengan dikèki kamulyan,

awit sangka kawelasan-Mu, awit sangka kasetian-Mu.

₂Kenèng apa para bangsa nganti pada bakal ngomong:

“Gusti Allahé wong-wong kuwi ing ngendi?”

₃Gusti Allah kita ing swarga;

nindakké kekarepan-Né.

₄Brahalané para bangsa slaka lan emas,

garapané tangané manungsa;

₅pada nduwé tutuk, nanging ora bisa ngomong;

pada nduwé mripat, nanging ora bisa weruh;

₆pada nduwé kuping, nanging ora bisa ngrungokké;

pada nduwé irung, nanging ora bisa ngambu;

₇tangané ana, nanging ora bisa nggrayahi;

sikilé ana, nanging ora bisa mlaku,

ora bisa nyuwara sangka njeruh guluné;

₈para wong sing nggawé kuwi pada dadia sak pepadané

mengkono uga sak rupané wong sing pertyaya marang kuwi.

₉Hé Israèl, pertyayaa marang GUSTI,

Panjenengané sing mitulungi lan dadi tamèngé.

₁₀Hé turunané imam Harun! Pertyayaa marang GUSTI,

Panjenengané sing mitulungi lan dadi tamèngé.

₁₁Hé para wong sing ngabekti marang GUSTI,

pada pertyayaa marang GUSTI,

Panjenengané sing mitulungi lan dadi tamèngé.

₁₂GUSTI wis éling marang kita bakal ngekèki berkah,

bakal mberkahi turunané Israèl,

bakal mberkahi turunané imam Harun,

₁₃bakal mberkahi para wong sing ngabekti marang GUSTI,

dadia sing tyilik dadia sing gedé.

₁₄GUSTI supaya ndadèkké kowé pada tangkar tumangkar,

ya kowé lan anak-putumu.

₁₅Kowé pada bakal diberkahi karo GUSTI,

sing nggawé langit lan bumi.

₁₆Langit kuwi langit duwèké GUSTI,

nanging bumi wis dikèkké Gusti marang para anak-anaké manungsa.

₁₇Duduk wong mati sing bakal pada ngluhurké GUSTI,

lan duduk kabèh wong sing wis medun ing jagat suwung,

₁₈nanging kita, kita bakal pada memuji marang GUSTI,

wiwit saiki nganti tekan sak lawas-lawasé.

Haléluya!