Masmur 127

Yèn duduk GUSTI sing nggawé omah,

tanpa nggawé wong sing mbangun;

yèn duduk GUSTI sing njaga kuta,

tanpa nggawé wong sing njaga enggoné melèk.

₂Tanpa guna enggonmu tangi ésuk mruput,

lan lungguhan nganti mbengi,

lan mangan roti sing enggoné olèh karo rekasa,

awit kuwi dikèkké karo Gusti marang sing ditrésnani waktu turu.

₃Lah anak-anak lanang kuwi panduman pawèhé GUSTI,

wohé meteng kuwi sakwijiné upah.

₄Kaya panah ing tangané pahlawan,

kaya mengkono kanggo anak-anak waktu enomé.

₅Beja wong sing wadahé panah dikebaki

karo kuwi kabèh.

Wong kuwi ora bakal ngalami kisinan yèn rembukan

karo mungsuh ing gapura.