Masmur 62

₂Mung yèn tyedak karo Gusti Allah aku krasa ayem,

keslametanku kuwi sangka Panjenengané.

₃Mung Panjenengané sing dadi gunung watuku lan keslametanku,

kuta bèntèngku, aku ora bakal gloyoran.

₄Sak pira suwéné enggonmu arep ngroyok sakwijiné wong,

arep kok remuki, hé kowé kabèh,

kaya témbok sing doyong utawa témbok sing arep ambruk?

₅Sengajané mung arep njongkroké wong mau sangka pangkaté sing duwur,

wongé pada seneng goroh,

tutuké pada ngutyapké berkah,

nanging batiné pada nyepatani. Sela

₆Katentremanku mung ing Gusti Allah,

awit sing tak arep-arep kuwi tekané sangka Panjenengané.

₇Mung Panjenengané sing dadi gunung watuku lan keslametanku,

kuta bèntèngku, aku ora bakal gloyoran.

₈Ing Gusti Allah dunungé keslametan lan kamulyanku;

gunung watuku lan kekuwatanku lan pangayomanku kuwi Gusti Allah.

₉Hé umat, tansah pada pertyayaa marang Panjenengané,

sembarang ing sak njeruhné atimu sokna ing ngarepé,

Gusti Allah kuwi pengayoman kita. Sela

₁₀Sak temené wong asor kuwi mung angin,

para wong sing mulya kuwi mung goroh;

yèn ditimbang ing timbangan njomplang menduwur,

awit luwih èntèng tenimbang angin.

₁₁Aja ngandel marang penindesan,

aja nduwèni pengarep-arep sing tanpa isi marang barang rayahan;

yèn mundak bandamu,

atimu aja rumaket mrana.

₁₂Gusti Allah ngomong sepisan,

rong perkara sing tak rungokké,

yèn pangwasa kuwi tekané sangka Gusti Allah.

₁₃Kawelasan kuwi uga sangka Panjenengan;

awit Panjenengan ngekèki balesan marang saben wong miturut penggawéané.