Masmur 78

Duh bangsaku, piwulangku pada rungokna,

tembungé tutukku pada rungokna.

₂Aku arep mbukak tutukku nggelarké bebasan,

aku arep ngutyapké bedèkan jaman mbiyèn,

₃Apa sing wis pada kita krungu lan kita weruh,

lan sing dityeritakké karo para leluhur kita marang kita,

₄ora bakal didelikké kanggo anak putuné;

nanging kita bakal nyritakké marang turunan sing mbésuk

pepujian marang GUSTI lan kekuwatané,

lan mujijat-mujijat sing wis ditindakké.

₅Gusti wis mréntahké pepélingé marang turunané Yakub,

lan angger-anggeré Torèt marang bangsa Israèl.

Para leluhur kita pada dikongkon

ngenalké kuwi marang para anak putuné,

₆supaya diduduhké karo para turunané sak terusé,

supaya anak-putuné sing arep teka sing bakal pada lair,

pada ngadek lan nyritakké marang anak-anaké.

₇Supaya pada pertyayaa marang Gusti Allah,

lan aja lali marang sak kabèhé penggawéané,

nanging pada netepana préntah-préntahé.

₈Uga aja pada kaya para leluhuré,

sing pada wangkot lan nglawan,

turunan sing ora mantep atiné

lan sing nyawané ora setia marang Gusti Allah.

₉Turunané Efraim, suradadu tukang manah sing nganggo gaman genep,

pada mundur waktu dinané perang.

₁₀Pada ora nggondèli perjanjiané Gusti Allah

lan pada emoh mlaku miturut Torèté.

₁₁Pada lali marang penggawéané

lan mujijat sing ditindakké,

sing wis diduduhké marang dèwèké kabèh.

₁₂Gusti Allah wis nindakké mujijat-mujijat ing ngarepé para leluhuré,

ing negara Egipte, ing ara-ara Soan;

₁₃segara dibukak, para leluhur kita pada disabrangké;

banyuné didekké kaya bendungan,

₁₄ing wayah awan mlakuné para umat dituntun karo mendung,

ing wayah mbengi karo pepadangé geni.

₁₅Gunung watu ing ara-ara samun dibengkah,

para leluhur mau terus pada dikèki banyu okèh

kaya sangka segara gedé;

₁₆sangka watu Gusti Allah didadèkké kali,

grojokané banyuné kaya kali.

₁₇Nanging para leluhur mau mblarah enggoné nggawé dosa marang Panjenengané,

ya kuwi enggoné nglawan marang sing Mahaluhur ing ara-ara samun.

₁₈Malah pada njajal Gusti Allah ing sak njeruhné atiné

ya kuwi enggoné njaluk pangan kanggo nguja kekarepané.

₁₉Pada rerasan bab Gusti Allah mengkéné:

“Apa Gusti Allah ya kwasa nyediani pangan ing ara-ara samun?

₂₀Pantyèn panjenengané nggepuk watu terus metu banyuné

lan terus ana kali-kali sing mili;

nanging apa ya kwasa ngekèki roti,

utawa nyepakké daging kanggo umaté?”

₂₁Kuwi dirungokké karo GUSTI, njalari nesuné,

sak nalika ana geni sing murup nyerang turunané Yakub

lan bebenduné nyerang bangsa Israèl,

₂₂awit pada ora pertyaya marang Gusti Allah,

lan ora pada pertyaya marang pitulungané.

₂₃Gusti Allah terus ngongkon mendung-mendung ing nduwur,

lan mbukak lawang-lawangé langit,

₂₄umaté diudani manna kanggo pangané,

lan pada dikèki gandum sangka langit;

₂₅saben wong wis mangan roti mulékat;

pada dikirimi sangu pangan nganti turah-turah.

₂₆Gusti nekakké angin wétan ing awang-awang

lan nggiring angin kidul karo kekuwatané;

₂₇umaté terus diudani daging tyatyahé kaya awu,

lan diudani manuk sing karo swiwi tyatyahé kaya wediné segara;

₂₈pada ditibakké ing sak tengahé tarup-tarupé,

ing sak ubengé panggonané mau.

₂₉Terus pada mangan nganti warek banget;

Panjenengané ngekèki apa sing pada dikarepké.

₃₀Waktu ijik pada rumangsa durung warek,

lan pangané ijik ing tutuké;

₃₁Gusti Allah terus nesu marang wong-wong kuwi,

gémbong-gémbongé pada dipatèni,

lan para nom-nomané Israèl pada dientèkké.

₃₂Senajan mengkono, para leluhur mau ya ijik waé enggoné pada nglakoni dosa,

lan ora pertyaya marang kabèh penggawéané Gusti Allah sing ngidap-idapi.

₃₃Mulané dina-dinané digawé entèk tanpa guna,

lan taun-tauné pada entèk nang sak njeruhné rasa wedi.

₃₄Bareng pada dipatèni terus pada nakokké marang Panjenengané,

pada mratobat lan pada nggolèki Gusti Allah;

₃₅pada kèlingan, yèn Gusti Allah kuwi gunung watuné,

lan Gusti Allah sing Mahaluhur kuwi dadi Juru Penebusé.

₃₆Nanging pada ngapusi Panjenengané karo tutuké

lan nggorohi Panjenengané karo ilaté.

₃₇Atiné ora mantep marang Panjenengané,

lan ora setia marang perjanjiané.

₃₈Mung waé Panjenengané kuwi maha welas,

gelem ngapura kesalahané lan ora matèni umaté;

malah kerep ngendek bebenduné,

lan ora nggugah kabèh nesu-Né.

₃₉Panjenengané gelem éling yèn wong kuwi kabèh daging,

angin sing nyebul, sing ora bakal bali.

₄₀Kaping pira waé para leluhur mau enggoné pada nglawan marang Panjenengané ing ara-ara samun,

lan enggoné pada nggawé sedihé atiné ing ara-ara samun!

₄₁Bola-bali enggoné pada njajal marang Gusti Allah,

lan enggoné pada nggawé nesuné atiné Gusti Allah Israèl sing Mahasutyi.

₄₂Pada ora éling marang pangwasané,

lan marang dina waktu pada diluwari sangka tangané mungsuh,

₄₃waktu Panjenengané nganakké tanda-tanda ing negara Egipte,

lan mujijat-mujijat ing ara-ara Soan.

₄₄Kali-kaliné lan ilèn-ilèné pada dipréntah dadi getih,

sak nalika banyuné ora kena diombé;

₄₅nekakké laler sing mangan wong-wong mau,

lan kodok-kodok sing ngentèkké wong-wong mau.

₄₆Tandur tukulané wong Egipte dipakakké marang ama uler,

lan wohé rekasané marang walang.

₄₇Wité anggur pada dientèkké karo udan watu,

lan wité ajir karo ebun kentel.

₄₈Pepantané kéwan-kéwan pada dipasrahké marang udan ès,

lan kéwan-kéwané disamber karo bledèk.

₄₉Pada ditibani mulat-mulat bebenduné,

panasé-nesuné lan kangèlan,

uga mulékat sak grombol sing nggawa tyilaka;

₅₀Panjenengané ngumbar mulat-mulat bebenduné,

nyawané pada ora diluwari sangka pati,

nyawané pada dipasrahké marang lara pès;

₅₁kabèh anak mbarepé wong Egipte pada dipatèni,

wohé kekuwatané sing wiwitan ing tarup-tarupé Ham;

₅₂para umat duwèké terus pada dipréntahké budal kaya wedus gèmbèl,

pada dituntun kaya kumpulan wedus-wedus ing ara-ara samun;

₅₃pada dituntun karo tentrem, nganti ora pada wedi,

awit mungsuhé wis pada ketutup ing segara;

₅₄pada dituntun menyang tanah sutyi duwèké Gusti Allah,

ya kuwi ing pegunungan iki, sing digawé karo tangan-Né sing tengen;

₅₅para bangsa pada ditundung sangka ngarepé umat,

tanah panduman kuwi diedum-edum nganggo tali ukuran,

lan kabèh taler Israèl pada dipréntahké ngenggoni tarup-tarupé.

₅₆Nanging bangsa Israèl pada njajal lan nglawan Gusti Allah sing Mahaluhur,

lan ora pada netepi marang pepéling-pepélingé Gusti;

₅₇pada murtad lan ora setia kaya para leluhuré;

pada nyimpang kaya gendéwa sing goroh;

₅₈pada nggawé nesuné atiné Gusti Allah karo puntuk-puntuk panggonané pangurbanané,

lan ndadèkké panasé ati-Né awit sangka retya-retyané.

₅₉Bareng Gusti Allah krungu, nganti Panjenengané terus nesu banget,

Israèl ditampik babar pisan;

₆₀mulané ninggalké griyané ing Silo,

tarup sing wis dipanggoni ing antarané manungsa;

₆₁kekuwatané terus dipasrahké dadi bandangan,

kamulyané dipasrahké ing tangané mungsuh;

₆₂Panjenengané nglilani waé umaté dipangan karo pedang,

lan bendu-Né marang umaté Piyambak.

₆₃Para wong nom-nomané pada dipangan karo geni,

lan para prawané pada ora dilem menèh karo kidungan kekawinan;

₆₄para imam pada mati karo pedang,

lan randané ora pada bisa nangisi.

₆₅Ing kono Gusti terus tangi, kaya wong sing keturon,

kaya suradadu sing wis éling sangka enggoné mendem anggur;

₆₆mungsuh-mungsuhé pada digepuk nganti pada mundur,

pada digawé ngalami kisinan selawasé.

₆₇Panjenengané nampik tarupé Yosèf,

taler Efraim ora dipilih,

₆₈nanging sing dipilih taleré Yéhuda,

gunung Sion sing ditrésnani;

₆₉griya sutyiné terus dibangun nganti sundul langit,

kaya bumi sing dilandesi kanggo selawasé;

₇₀Panjenengané milih Daved, abdiné,

dijikuk sangka sak tengahé kandang-kandang wedus;

₇₁dijikuk sangka panggonané wedus-wedusé sing pada nusoni,

dipasrahi ngengon turunané Yakub, umaté,

ya bangsa Israèl umaté Piyambak.

₇₂Terus ya pada diengon karo sak tulusé ati,

lan pada ketuntun karo kepinterané tangané.