Para wong wadon
1Menyang ngendi lungané katrésnanmu,
hé, wong ayu ing sak tengahé para wong wadon?
Menyang ngendi nujuné mlakuné katrésnanmu,
kita pada arep ngréwangi nggolèki.
Pengantèn wadon
2- Katrésnanku lunga menyang kebon,
ing bèdèng-bèdèngan wangi-wangian,
angon ing kebonan
lan metiki kembang bakung.
3Aku iki duwèké katrésnanku,
lan katrésnanku kuwi duwèkku,
sing angon ing sak tengahé kembang bakung.
Pengantèn lanang ngelem pengantèn wadon
Pengantèn lanang
4Kowé kuwi ayu, duh katrésnanku, kaya kuta Tirsa,
ayumu kaya kuta Yérusalèm,
ngidap-idapi kaya suradadu karo gendérané.
5Mripatmu aja ngewaské marang aku,
awit aku dadi bingung sangka kuwi.
Rambutmu dadi kaya kumpulan wedus,
sing mudun ngombak-ombak sangka gunung Giléad.
6Untumu kaya waé kumpulan wedus gèmbèl putih,
sing njedul sangka guyangan,
kabèh pada manak kembar,
ora ana sing ora nduwé anak.
7Pilinganmu kaya woh mulwa disigar,
ing ngisoré kudungmu.
8Senajan ratu wadon ana suwidak,
bojoné wayuh wolung puluh,
lan para prawan tanpa itungan tyatyahé.
9Nanging mung dèwèké sing dadi manuk daraku, idam-idamanku,
anaké ibuné sing ora ana tunggalé,
sing ditrésnani karo sing nglairké,
para wong wadon pada weruh lan ngarani beja,
para ratu wadon lan para bojoné wayuh pada ngelem-elem.
Para wong wadon
10“Sapa kaé sing njedul kaya waé ésuké wétan,
ayu kaya sasi mbulan bunder,
semlorot kaya srengéngé,
ngidap-idapi kaya suradadu karo gendérané?”
Pengantèn lanang
11Aku medun menyang kebon kenari-noto,
weruh kuntyup-kuntyup ing legokan,
niliki apa wité anggur wis kuntyup
lan wit-wité mulwa apa wis kembang.
12Aku ora éling aku déwé,
kangenku njagongké aku, ing krétané wong luhur.
Para wong wadon
13Duh prawan Sulam, balia, balia,
balia, balia, supaya aku bisa nyawang kowé.
Kenèng apa kowé seneng nyawang prawan Sulam kuwi
kaya ndeleng jogètan ing antarané rong kumpulan tarup?
